Kra, kra, kra, tak kracze kruk,
czarna wrona, to mój wróg.
"Wrona brudas ma czarne piórka,
więc nie przekroczy progu podwórka"
Raz za razem kruk pieśń nuci,
a gdy wrona tu powróci?
Czarne piórka powyrywa,
ten plan w sercu potwór skrywa.
Skory by osądzać, a od prawdy stroni,
niechajże się kruk, sam przed sobą broni.
Lustro prawdę odkryje, z niej popłynie nauka,
widzisz kruku, tolerancja, to prawdziwa sztuka.